با عرض احترام به همه ی اقایان

کلاسهای آمادگی آقایان جهت رسیدن به سطح هوشی یک خانم (طنز)

هدفهای آموزشی: کلاسهای آمادگی دایم برای مردان تا عضوی از بدنشان به نام مغز را فعال کنند، عضوی که آنان منکر وجود آن هستند. برنامه: 4 واحد اجباری واحد 1 : کلاسهای اجباری 1. بیاموزیم چگونه بدون مادرمان زندگی کنیم.(2000 ساعت) 2. زن من مادر من نیست.( 350 ساعت) 3. تمام درآمدم را به زنم می دهم.(550 ساعت) 4. می فهمم که فوتبال ورزش نیست و رونالدو یک ابله است.(500 ساعت) 5. زن من پرستار من نیست. 6. زن من کلفَت من نیست. واحد 2 : زندگی مشترک 1. بچه دار شدن بدون احساس حسادت.(50 ساعت) 2. من دیگر به دوره های دوستانه ی زنم دوره ی احمقها نمی گویم.( 500 ساعت) 3. ترک اعتیاد به بازی کردن با کنترل از راه دور تلویزیون.( 550 ساعت) 4. من دیگر سر پا ادرار نمی کنم. من پیشرفت کردم و تکبر را کنار گذاشتم....( تمرین عملی همراه با نوار وی دیو 100 ساعت) 5. من دیگر دوش استخر را با دوش حمام اشتباه نمی گیرم. 6. چگونگی انتقال لباسهای کثیف به سبدشان بدون پخش و پلا کردن آنها. ( 500 ساعت) 7. چگونگی بهبود یافتن از سرماخوردگی بدون از دست دادن امید به زندگی. ( 200 ساعت) 8. چگونگی به تنهایی لباس پوشیدن،به تنهایی لباس انتخاب کردن و دانستن محل کمد لباسها. واحد 3 : تفریح و سرگرمی 1. اتو کشی در دو مرحله: الف) یک پیراهن در کمتر از 2 ساعت ب ) تکرار با دیگر لباسها ( تمرین عملی) 2. تمیز کردن خانه... فعالیتی مطلوب و دلپذیر. 3. فراموش نکردن بیرون بردن زباله ها. 4. به خاطر سپردن معنای جاروبرقی: وسیله ای برای تمیز کردن خانه که گرد و خاک و آشغالها را جمع می کند.( برای استفاده ی بهتر به بخش 1 واحد 4 توجه کنید.) 5. چگونگی استفاده از دستمال گردگیری. 6. جمع کردن خرابکار یها بعد از انجام تعمیرات در خانه. 7. بیاموزیم معادل زنانه ی + نشستن جلوی تلویزیون ; ، + ایستادن کنار اجاق گاز; نیست. واحد 4 : کلاس آشپزی سطح 1 (مقدماتی): وسایل خانه: ON : روشن کردن دستگاه OFF: خاموش کردن دستگاه سطح 2 ( پیشرفته): درست کردن اولین سوپ آماده بدون سوزاندن آن. ( تمرین عملی: قبل از اضافه کردن مواد، آب را بجوشانید.) سطح 3 ( تخصصی): درست کردن چای بدون فراموش کردن آب و چای، و دم کردن آن داخل قوری و نه کتری. سطح 4 ( عالی): تعارف کردن چای بدون این که نصف آن در نلبکی بریزد.

بدون شرح

خوشم نمی اید

من از کرامت دونان خوشم نمی اید   

                                                 من از محبت نادان خوشم نمی اید  

از این مجسمه از این کوه یخ ازین مرداب 

                                                  من از طبیعت بی جان خوشم نمی اید 

به قول حافظ اگر دست اهرمن باشد  

                                                  من از نگین سلیمان خوشم نمی اید 

مرا به باده در انظار خلق دعوت کن 

                                                  من از تخلف پنهان خوشم نمی اید 

به پیش ایینه ها پشت پایت را می بوسم 

                                                  من از روابط پنهان خوشم نمی اید 

زیارت تو مرا ارزوی دیرین است 

                                                ولی ز نخوت دربان خوشم نمی اید 

زبس که خدعه و نیرنگ دیده ام دیگر 

                                                از این دو پای -از انسان - خوشم نمی اید 

به حال خویش رهایم کنید دیگر 

                                               اصلا چرا دروغ؟؟؟ از ایران خوشم نمی اید 

من از نژاد اهوراییان ازادم 

                                     من از بهشت چو زندان خوشم نمی اید 

اگر خدای نفهمد زبان پارسی ام 

                                        از ان خدای...به قران ! خوشم نمی اید 

 

یه کوچولو از درد دل هایم

دوباره سیب بچین حوا 

من خسته ام . . .  

 بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند !

یه کوچولو از درد دل ها یم

شاعر از کوچه ی مهتاب گذشت  

لیک شعری نسرود 

نه که معشوقه نداشت 

نه که سر گشته نبود 

سالها بود دگر کوچه ی مهتاب خیابان شده بود.... 

 

دوستای خوبم این روزها خیلی غمگینم...خیلی دلتنگم... 

                                                                               برام دعا کنید

سلام دوستای خوبم

اول کلام اینکه از همتون بابت تاخیرم معذرت میخوام.

دوم اینکه از همه ی شما دوستای گلم که به من سر زدید و نظرهای خوبتونو  

برام نوشتید یه دنیا ممنونم .  

و اما نظر من در رابطه با موضوع دوستی دختر و پسر در فرهنگ  

ایرانی :  

 میل و کشش به جنس مخالف و برقراری رابطه با او از نظر فیزیولوژیکی یک  

نیازطبیعی و فطری و روانیست و در تمام فرهنگ ها پسران و دختران در سن  

بلوغ اولین نگاه و گرایش را به سوی جنس مخالف ابراز میکنند. تمایلات  

نفسانی که در صورت تعدیل..نیاز های بشر را تامین کرده و در صورت افسار  

گسیختگی ...حیات سالم او را مورد مخاطره قرار میدهد.  

مهمترین این غریزه ها..غریزه ی جنسی و میل به دوست داشتن و دوست  

داشته شدن است.

اما باید به این نکته هم توجه کرد که هر فرهنگی مرزی برای این کشش تعریف  

کرده است.مثلا:در جوامع غربی و دیگر جوامع غیر مسلمان ارتباط میان دو  

جنس مخالف به خود فرد سپرده شده است( البته باید توجه کرد که این  

ازادی ارتباط نیز مشکلات زیادی را به همراه داشته و دارد). 

در فرهنگ ما مسلمان ها ارتباط صمیمانه بین دو جنس فقط در چارچوب ازدواج  

مجاز دانسته شده و متاسفانه اسیب های اجتماعی و روانی چنین دوستی  

هایی بیشتر متوجه دختران است و مرد ایرانی بدون هیچگونه  

محدودیتی..تجربه های متنوع این دوستی ها را پشت سر می گذارد اما دختر  

ایرانی اگر یک نمونه از این دوستی ها را تجربه کند تا پایان عمر شان و  

حرمت خویش را در خانواده و جامعه از دست خواهد داد و اثارمنفی  این  

تجربه پس از ازدواج هم به نوعی در زندگی اش نمایان خواهد شد. 

و اما چاره چیست؟؟؟؟ ازدواج؟؟؟ ( خودتون که از وضعیت اقتصاد و اشتغال  

جوان ها با خبرید) 

سر کوب غرایض؟؟؟( که باعث مشکلات دیگری همچون:هنجار شکنی و ...  

خواهد شد) 

به نظر من باید گرایش بین دختران و پسران امری طبیعی قلمداد شود و با  

مطالعه و تحقیق در این خصوص راهکارهای مناسبی دررابطه با  چارچوب  

فرهنگ ایرانی ارایه شود.