این روزا...

این روزا ...کم طاقت شدم ..خیلی زود خسته می شم...حرفای مردم  

راحت دلمو میشکونه..اشکام زود سرازیر می شه...حتی مثل بچه ها   

به بعضی ها احساس حسادت می کنم  . با اینکه چیزی کم ندارم   

ولی دیدن  شادی های مردم تنمو می لرزونه...به خودم می گم:  

یعنی من خوشبختم؟؟؟؟؟    

امشب به این فکر می کنم که چی باعث شده که اینقدر ضعیف  

بشم؟؟؟؟؟ارزوهام چی شدن؟؟؟؟   اون همه امید و ارزو....... 

نمی دونم... شاید واسه اینه که یه مدت طولانیه که از یکی دورم...یه  

مدت طولانیه که سراغی ازش نگرفتم و بی خیالش شدم...اره...   

ازش یادی نکردم و .....شاید الان هم اون دیگه بی خیال من شده ...

امشب از همین جا می خوام با اون حرف بزنم   

اصلا شما که  اونو می شناسید بهش بگید 

بگید بهاره گفت: 

                                     خدای خوبم منو تنها نذار 

زود خواهی دید...

همه چیز اگر تیره می نماید 

باز روشن می نماید

تنها فراموش نکن که این حقیقتی است :

بارانی باید تا که رنگین کمانی براید.. 

و لیموهایی ترش تا که شربتی گوارا فراهم شود 

و گاه روزهایی در زحمت تا که از ما انسانهایی تواناتر بسازد 

خورشید دوباره خواهد درخشید...زود خواهی دید!

 ‌‌‌ید !