امشب دلم خیلی گرفته...
اون روز رو به یاد می یارم که تازه دانشگاه قبول شده بودم
سال 86... خواهرم بهم گفت: وای بهار...کو تا سال 90 که فارغ التحصیل بشی...
خندیدم و گفتم ..تموم می شه بالاخره
سال 90 هم رسید... درسم تموم شد...اما هر وقت یاد حرف خواهرم می افتم... دلم حسابی می گیره
اخه...
سال 90 رسید ولی خواهرم دیگه نبود... فارغ التحصیلی منو هم ندید...
محبوبه مهر 88 فوت کرد
یادش بخیر... یاد همه ی روز هایی که با هم بودیم...
به جز افسوس خوردن...دیگه هیچ کاری نمی شه کرد
افسوس ...
دیدی که سخت نیست تنها بدون من
دیدی که صبح می شود شبها بدون من...
این نبض زندگی بی وقفه می زند..
فرقی نمی کند .. با من ... بدون من...
دیروز گرچه سخت..
امروز هم گذشت..
طوری نمی شود....... فردا بدون من
( مثل همیشه به یادتم ، خواهر خوبم محبوبه
از چی بنویسم... والا درد دل که زیاده، گوش شنوا می خواد..
حال و حوصله اساسی می خواد و از همه مهمتر جیگر شنیدن
میخواد... که الحمدالله این روزا هیشکی ، هیچکدوم را نداره...
بهتون بر نخوره...والا من خودم از شما بدترم
تورم و بی پولی و بیکاری مردم که بماند،
بحثش خیلی وقته که کهنه شده و به جایی هم نرسیده...
اخه فلسفه ی این روز قدس دیگه چیه...
بله..، مردم فلسطین بیچاره و مظلومن..،
ولی خدا وکیلی بیچاره ترو مظلوم تر از ما هستن..،??
خوش به حالشون که دشمنشون و ظلمی که بهشون می شه را
همه ی دنیا می بینن و می دونن... ولی ما چی ??