نامه ( اقایان حتما بخوانند )

نامه یک زن ایرانی به مرد هموطنش: 

 

 . پیاده از کنارت گذشتم، گفتی:” قیمتت چنده خوشگله؟  

 

· سواره از کنارت گذشتم، گفتی:” برو پشت ماشین لباسشویی بنشین!“  

 

· در صف نان، نوبتم را گرفتی چون صدایت بلندتر بود  

 

· در صف فروشگاه نوبتم را گرفتی چون قدت بلندتر بود  

 

· زیرباران منتظر تاکسی بودم، مرا هل دادی و خودت سوار شدی  

 

· در تاکسی خودت را به خواب زدی تا سر هر پیچ وزنت را بیندازی روی من   

 

· در اتوبوس خودت را به خواب زدی تا مجبور نشوی جایت را به من تعارف کنی 

 

 · در سینما نیکی کریمی موقع زایمان فریاد کشید و تو پشت سر من  

 

   بلندگفتی:”زهرمار!“ 

 

 · در خیابان دعوایت شد و تمام ناسزاهایت فحش خواهر و مادر بود  

 

· در پارک، به خاطرحضور تو نتوانستم پاهایم را دراز کنم  

 

· نتوانستم به استادیوم بیایم، چون تو شعارهای آب نکشیده میدادی  

 

· من باید پوشیده باشم تا تو دینت را حفظ کنی 

 

 · مرا ارشاد می کنند تا تو ارشاد شوی!  

 

· تو ازدواج نکردی و به من گفتی زن گرفتن حماقت است 

 

 · من ازدواج نکردم و به من گفتی ترشیده ام  

 

· عاشق که شدی مرا به زنجیر انحصارطلبی کشیدی  

 

· عاشق که شدم گفتی مادرت باید مرا بپسندد 

 

 · من باید لباس هایت را بشویم و اطو بزنم تا به تو بگویند خوش تیپ  

 

· من باید غذا بپزم و به بچه ها برسم تا به تو بگویند آقای دکتر 

 

 · وقتی گفتم پوشک بچه را عوض کن، گفتی بچه مال مادر است 

 

 · وقتی خواستی طلاقم بدهی، گفتی بچه مال پدر است 

 

 · نه دیگر من به حقوق خود واقفم ، و برای گرفتن برابری در مقابل تو تا به انتها  

 

استوار و مستحکم ایستاده ام زیرا به هویت خود رسیده ام ، به هیچ وجهی از  

 

حق خود نخواهم گذشت 

 

 من با تو برابرم، مرد 

 

 ·احتیاجی ندارم که تو در اتوبوس بایستی تا من بنشینم  

 

·احتیاجی ندارم که تو نان آور باشی  

 

· احتیاجی ندارم که توحامی باشی 

 

 · خودم آنقدر هستم که حامی خود و نان آورخود باشم  

 

· با تو شادم آری، اما بدون تو هم شادم. ایول 

  

· من اندک اندک می آموزم که برای خوشبخت بودن نیازمند مردی که مرا  

 

دوست بدارد نیستم  

 

· من اندک اندک عزت نفس پایمال شده خود را باز پس می گیرم  

· 

 به من بگو ترشیده، هرچه می خواهی بگو. اما افتخار همبستری و همگامی  

 

بامرا نخواهی یافت تا زمانی که به اندازه کافی فهمیده و باشعور نباشی 

  

· گذشت آن زمان که عمه ها و خاله هایم منتظر مردی بودند که آنها را  

 

بپسنددو درغیر اینصورت ترشیده می شدند و درخانه پدر مایه سرافکندگی  

 

بودند.  

 

· امروز تو برای هم گامی بامن(و نه تصاحب من - که من تصاحب شدنی  

 

نیستم) باید لیاقت وشرافت و فروتنی خود را به اثبات برسانی. 

  

· حقوقم را از تو باز پس خواهم گرفت. فرزندم را به تو نخواهم داد. خودم را نه  

 

به قیمت هزار سکه و یک جلد کلام الله که به هیچ قیمتی به تو نخواهم  

 

فروخت.  

 

· روزگاری می رسد که می فهمی برای همگامی با من باید لایق باشی - و  

 

نیزخواهی فهمیدهمگام شدن با من به معنای تصاحب من یا تضمین ماندن من  

 

نخواهد بود.  

 

هرگاه مثل پدرانت با من رفتار کردی بی درنگ مرا از دست خواهی داد. 

 

 ممکن است دوست و همراه تو شوم اما ملک تو نخواهم شد!!!   

 

 توجه:

( این نامه نوشته ی من نیست..فقط چون به نظرم جالب امد و حس کردم بیانگر حقایق است اینجا نوشتمش)

مجازات در ذهن یک کودک مسلمان

می گن خدا خیلی مهربونه 

 

                             خیلی بزرگه 

 

                                           خیلی بخشندست 

 

                      مهربونتر و بزرگتر و بخشنده تر از قلب مادرم  

 

                      این بخشنده و این مهربان بزرگ  

 

                       را  

 

                       چگونه تصور کنم؟؟؟ 

 

 

                        وقتی میگویند:        

                                            به خاطر یک تار مو..  

 

                                            به خاطر یک ناسزا.. 

 

                                            به خاطر یک دروغ.. 

 

                                            به خاطر یک نافرمانی. .

 

                                            مجازاتم خواهد کرد... 

  

 کودکانمان را نترسانیم 

 

ایمانی که با ترس به وجود اید...ایمان نیست                         

( من و رمضان و . . . )

من و رمضان و دلتنگی هایم : 

 

دلتنگم برای سفره های افطاری خانه ی مادر بزرگم 

 

کنار شمعدانی ها . . . بوی خاک . . . صدای اذان . . . لبخند مادر بزرگم. . . ( روحش شاد )

 

دلتنگم برای خواهرم . . . روزهایی که در کنارم بود  

 

. . .مهربانی هایش. . .  ارزوهایش . . .    

 

 (روحش شاد ) 

 

 

من و رمضان و کوله بارم : 

 

 

               کوله باری پر از هیچ 

 

 

               پر از گناه . . . 

 

                  

                پر از ندامت. . . 

 

 

من و رمضان و یه راه غریب : 

 

              

 روزهایی که باید سپری شوند 

 

 نفس هایی که باید کشیده شوند 

 

 دوراهی ها... 

 

 انتخاب ها... 

 

 اینده 

 

 مثل یه راه غریب 

 

 و من در رمضان 

  

 بیشتر از هر زمان دیگر   

            

به اینده می اندیشم 

 

                  

به ان راه غریب...

سلام خدای خوبم

امشب دلم هواتو کرده بود...اره مثل شب های قبل٬ بازم به تو فکر میکردم ٬ 

 

به اینکه هنوز منو می بینی؟؟؟ 

 

هنوز داری کمکم می کنی؟؟؟ 

 

با اینکه خیلی وقته که از دست این روزگار و این ادم ها و دنیات دلگیرم... 

 

خیلی وقته که مدام دارم ازت گلایه می کنم.. 

 

من از همه شاکی ام...حتی از خودم  

 

 نمیدونم کی باعث شده گروهی فقیر باشن و گروهی ثروتمند..!! 

 

نمیدونم کی باعث شده گروهی عاشق باشن و گروهی فارغ...!! 

 

نمیدونم کی باعث شده  گروهی درد بکشن و گروهی شاد باشن..!! 

 

نمیدونم  کی باعث شده  گروهی هیچ وقت به ارزوهاشون نرسن...!! 

 

نمیدونم کی باعث شده اون بچه ها سر چهارراه گل فروشی کنند..!! 

 

  کی باعث شده که همیشه بغض داشته باشن؟؟؟ 

 

   کی باعث شده که اون دخترای جوون روسپی بشن؟؟ 

 

   کی باعث شده که ادما به هم خیانت کنند؟؟ 

 

 بعضی از ادم هات برای اینکه خودشونو اروم کنند..میگن اینا همش  

 

امتحانه...میگن میخوای بنده هاتو امتحان کنی...ولی من باور نمیکنم..اخه 

 

 مگه نمیگن توعادلی..مهربونی..این که عدالت نیست...اینکه مهربونی نیست  

 

پس کی باعث شده؟؟؟

 

 

  

 

 

به پندارتو...  

 

                  جهانم زیباست ! 

 

                             جامه ام دیباست ! 

 

                                        دیده ام بیناست ! 

 

                                                  زبانم گویاست ! 

 

                                                           قفسم طلاست ! 

 

 

                                                                 به این ارزد که دلم تنهاست؟؟؟

اهای شما که می گویید زن ها ظریفند  

 

و زاده شدند برای کارهای ظریف

 

خوب بنگرید: 

 

 

یه کوچولو از درد دل هایم...

همیشه ابر ها می بارند .... ولی ادما عاشق ستاره ها میشن 

 

چقدر نامردیه 

 

 

                اون همه اشک رو...به یه چشمک فروختن !

 

                               

به که باید دل بست؟؟؟

به که باید دل بست؟؟ 

 

به که شاید دل بست؟؟

 

سینه ها جای محبت همه از کینه پر است 

 

هیچکس نیست که فریاد پر از مهر تو را... گرم پاسخ گوید 

 

نیست یکتن که در این راه غم الوده ی عمر...قدمی راه محبت پوید 

 

خط پیشانی هر جمع٬خط تنهاییست  

 

همه گلچین گل امروزند ـ   

 

در نگاه من و تو حسرت بی فرداییست 

 

به که باید دل بست؟؟ 

 

به که شاید دل بست؟؟ 

 

نقش هر خنده که بر روی لبی می شکفد  

 

نقشه ای شیطانیست... 

 

در نگاهی که تو را وسوسه ی عشق دهد  

 

حیله ای پنهانیست... 

 

خنده ها می شکفد بر لب ها  

 

تا که اشکی شکفد بر سر مژگان کسی 

 

همه بر درد کسان می نگرند  

 

لیک دستی نبرند از پی درمان کسی  

 

از وفا نام مبر٬ انکه وفا خوست کجاست؟؟؟ 

 

ریشه ی عشق...فسرد 

 

واژه ی دوست....گریخت 

 

سخن از دوست مگو ٬ عشق کجا؟ دوست کجا؟ 

 

شاخه ی عشق شکست... 

 

اهوی مهر گریخت... 

 

تار پیوند گسست... 

 

به که باید دل بست؟؟  

 

به که شاید دل بست؟؟ 

  

( مهدی سهیلی ) 

بی خیال...

سلام 

 

از وقتی که متن مربوط به فقر در ایران را نوشتم٬ تعداد زیادی به وبلاگم سر زدند...اما هیچکدوم نظری واسم نذاشتند..  نمیدونم چرا؟؟!!!! 

شاید واسه اینه که من توی وبلاگم دارم یه سری حرفای تکراری میزنم 

یه سری درد که خیلی وقته کهنه شدند 

شاید مردم ما همه یه جورایی بی خیال شدند.. 

شاید من هم یه جورایی باید بی خیال بشم... 

 

 می سپارم دل به دریا... بی خیال  

 

                                   می شمارم لحظه ها را ..بی خیال 

 

می کشم بر دفتر نقاشی ام 

 

                                    نقش های زشت و زیبا ...بی خیال 

 

دوره  گردی می شوم هر شب چو باد 

 

                                     دست تکرار غزل ها ...بی خیال 

 

لا به لای ان غزل ها میکشم 

 

                                      سرنوشت خیس خود را...بی خیال 

ما به دنیا امدیم تا خود قیمت زندگی را تعیین کنیم. 

                                                                          

                                                                     نه به هر قیمت زندگی کنیم...